ارتودنسی ثابت و متحرک دو نوع مختلف از درمانهای ارتودنسی هستند که برای اصلاح ناهنجاریهای دندان و فک استفاده میشوند. اما تفاوت بین ارتودنسی ثابت و متحرک در مزایا و معایب استقاده از آنها است. در ادامه به تفاوتهای اصلی بین این دو نوع ارتودنسی میپردازیم:
بیشتر بخوانید: انواع ارتودنسی ثابت
تفاوت بین ارتودنسی ثابت و متحرک در چیست؟
ارتودنسی یکی از رایجترین و مؤثرترین روشها برای اصلاح ناهنجاریهای دندان، فک و دهان است که با استفاده از آن میتوان به بهبود سلامت دهان و دندان و همچنین زیبایی چهره که تاثیر قابل توجهی در جذابیت و خوشایندی ظاهر فرد دارد، پرداخت. ارتودنسی ثابت و متحرک هر دو روشهای مؤثری برای درمان ناهنجاریهای دهانی هستند. بستگی به تشخیص متخصص ارتودنسی دارد که یکی از این دو روش یا حتی ترکیبی از هر دو برای دستیابی به بهترین نتایج به بیمار را پیشنهاد دهد. انتخاب بین ارتودنسی ثابت و متحرک بستگی به نوع و شدت ناهنجاری دندانی، سن بیمار، و ترجیحات شخصی و سبک زندگی دارد. مشاوره با یک ارتودنتیست متخصص میتواند به تعیین بهترین گزینه درمانی برای هر فرد کمک کند.
ارتودنسی ثابت چیست؟
ارتودنسی ثابت یک روش عالی برای درمان ناهنجاریهای دندانی است. در این روش، براکتهای ارتودنسی با چسبهای مخصوص و بیضرر به سطح دندانها متصل میشوند. سپس با استفاده از سیم و کشهای مخصوص، این براکتها به یکدیگر متصل میشوند. بیمار باید تا پایان دوره درمان، دستگاه ارتودنسی را در دهان خود نگه دارد. با تخصص و نظارت متخصص ارتودنسی، میتوان بسیاری از مشکلات دهان و دندان را در یک بازه زمانی مشخص بهبود بخشید.
این روش بهویژه برای حرکت ریشه و مرتب سازی دندانهای افرادی که دارای ناهنجاریهای شدید هستند، مناسب است. به دلیل اینکه ارتودنتیست میتواند به طور دقیقتر و موثرتری درمان را انجام دهد، نتایج بهتری حاصل میشود.
افرادی که قصد انجام ارتودنسی ثابت را دارند، باید بدانند که رعایت بهداشت دهان و دندان در این روش بسیار مهم است. عدم توجه به این مسئله میتواند به شدت به زیبایی و سلامت دندانها آسیب بزند.
ارتودنسی متحرک چیست؟
ارتودنسی متحرک یکی از روشهای درمان بهم ریختگی دندانهاست و به دلیل محدودیت در حرکات دندانها، معمولا برای کودکان استفاده میشود. در این روش، ارتودنتیست ابتدا از فک بالا و پایین بیمار قالب تهیه کرده و سپس پلاکی مخصوص برای دندانهای بیمار ساخته میشود.
یکی از مزایای ارتودنسی متحرک این است که بیمار میتواند آن را هنگام غذا خوردن و مسواک زدن خارج کند. رعایت بهداشت دهان و دندان در این روش نیز اهمیت زیادی دارد و به دلیل قابلیت خارج کردن پلاک، آسانتر از ارتودنسی ثابت است. به همین دلیل، ریسک پوسیدگی دندان در این روش کاهش مییابد.
اگر ناهنجاری دندانها شدید باشد، ارتودنسی متحرک توصیه نمیشود و برای دستیابی به نتایج مطلوب، ارتودنسی ثابت مناسبتر است. روش ارتودنسی متحرک اغلب برای رفع مشکلات و ناهنجاریهای استخوانی فکین در سنین رشد کاربرد دارد.
بررسی تفاوت بین ارتودنسی ثابت و متحرک
در ادامه، به بررسی تفاوت بین ارتودنسی ثابت و متحرک دو تکنولوژی جدید ارتودنسی با بریسهای فلزی را مقایسه میکنیم.
عناصر سازنده
بریسهای ارتودنسی ثابت از فلز یا سرامیک ساخته شدهاند، در حالی که دستگاههای ارتودنسی متحرک و نامرئی از مواد پلاستیکی شفاف به نام بیسفنولا تولید میشوند. بریسهای ثابت علاوه بر هزینه کمتر، دوام بیشتری نیز دارند.
قابلیت مشاهده تجهیزات ارتودنسی
بریسهای ثابت با بندهای الاستیکی رنگی مورد توجه نوجوانان و جوانان قرار گرفتهاند. اینویزیلاینها به دلیل شفافیت، وقتی روی دندانها قرار میگیرند تقریباً نامرئی هستند، که این ویژگی برای بزرگسالان جذابتر است.
هزینه ارتودنسی
بریسهای ثابت به دلیل مواد سازنده، هزینه کمتری نسبت به ارتودنسی متحرک مانند اینویزیلاین دارند.
مراجعات حین درمان
برای چک کردن و تنظیم بریسهای ثابت، نیاز است ماهانه به ارتودنتیست مراجعه کنید. پلاک متحرک ارتودنسی هر دو هفته یکبار نیاز به تعویض دارند و این نیز نیازمند مراجعه به متخصص ارتودنسی است، اما تنظیمات خاصی نیاز نیست.
مراقبت از تجهیزات ارتودنسی
مراقبت از بریسهای ثابت و رعایت بهداشت دهان و دندان به مراتب دشوارتر است. زیرا ذرات غذایی ممکن است بین بریسها و دندانها گیر کنند. در مدلهای خاصی مانند ارتودنسی لینگوال، نگهداری از تجهیزات دشوارتر نیز میشود. دستگاههای متحرک مانند اینویزیلاینها هنگام غذا خوردن یا مسواک زدن قابل خروج هستند و به راحتی با آب ولرم تمیز میشوند.
مدت زمان درمان ارتودنسی
بریسهای ثابت از طول درمان کوتاهتری برخوردارند و میتوانند شدیدترین ناهنجاریهای دندانی را ظرف 1 الی 2 سال اصلاح کنند. مدت زمان درمان با ارتودنسی متحرک بسته به شدت مشکل طولانیتر است و عدم استفاده منظم از آنها میتواند مدت زمان درمان را افزایش دهد.
نتیجه گیری
در نهایت، انتخاب بین ارتودنسی ثابت و متحرک بستگی به نیازهای فردی، نوع ناهنجاری دندانی، ترجیحات شخصی و مشاوره با متخصص ارتودنسی دارد. هر دو روش میتوانند نتایج موفقیتآمیزی داشته باشند، به شرطی که به درستی و تحت نظارت متخصص انجام شوند.
سوالات متداول
ارتودنسی ثابت شامل براکتها و سیمهایی است که به سطح دندانها متصل میشوند و برای مدت طولانی در دهان باقی میمانند. این روش برای تصحیح ناهنجاریهای پیچیدهتر دندانی و فکی استفاده میشود و به دلیل پایداری و دقت بالا در حرکت دندانها، نتایج موثری را به همراه دارد.
ارتودنسی متحرک شامل پلاکها یا الاینرهای شفاف است که بیمار میتواند آنها را هنگام غذا خوردن و مسواک زدن از دهان خارج کند. این روش برای ناهنجاریهای ساده تا متوسط مناسب است و به دلیل ظاهر نامرئی و راحتی در استفاده، به ویژه برای بزرگسالان جذاب است.
ارتودنسی متحرک از نظر بهداشت دهان و دندان برتری دارد، زیرا بیمار میتواند دستگاه را هنگام غذا خوردن و مسواک زدن از دهان خارج کند، که این امر تمیز کردن دندانها را آسانتر میکند و ریسک پوسیدگی دندان را کاهش میدهد.
هزینه ارتودنسی ثابت کمتر از ارتودنسی متحرک است. دلیل این تفاوت، مواد سازنده و تکنولوژی مورد استفاده در هر روش است.